Zobacz także: STOART | SPAM | PSJ     

BIULETYN "STOMUR"
Styczeń - Marzec 2008

Wydanie warszawskie

     Drodzy Przyjaciele!
     Rozpoczynamy publikację biuletynu "STOMUR". Będziecie mogli zapoznać się z wydarzeniami, różnymi inicjatywami oraz informacjami ważnymi dla członków naszego stowarzyszenia. Te ważne sprawy dotyczą dziedzin organizacyjnych, członkowskich, czy koleżeńskiej pomocy; ale przede wszystkim jesteśmy muzykami, więc ta dziedzina będzie w tym biuletynie najważniejsza.
     Obecny zarząd bardzo wiele czasu poświęca by wyprowadzić sytuację "Stomuru" na prostą. Dotyczy to spraw formalno-prawnych, które są niezwykle ważne, by nasza organizacja mogła dobrze działać. Ostatnio zarząd z powodzeniem zamknął poprawienie statutu i wpisu naszego stowarzyszenia do rejestru sądowego. Stałym tematem ostatnich posiedzeń zarządu jest działalność terenowych oddziałów "Stomur". Tym skomplikowanym sprawom nie będziemy poświęcać zbyt wiele miejsca, ale może jednak zdarzyć się, że nagle wskoczy pilny komunikat np komisji rewizyjnej czy innej. Biuletyn właśnie jest tym miejscem, by szybko poinformować o aktualnej, ważnej dla wszystkich sprawie. Na tym właśnie polega ta inicjatywa zarządu byśmy mogli działać w łączności z licznymi członkami i sympatykami.
Biuletyn będzie ukazywał się kwartalnie i proszę Was o kontakt mailowy, gdybyście chcieli zawiadomić o swoim koncercie, lub innej sprawie dla Was ciekawej lub ważnej. Podaję namiar do mnie: Tomasz Jaśkiewicz tomjot@interia.pl w temacie wpisujcie biuletyn.

Obecnie apeluję do Was o sprawdzenie Waszego członkostwa w "Stomurze". W sprawie uaktualnienia członkostwa, składek itp, kontaktujcie się z sekretariatem "Stomur", przy ul. Lwowskiej 13.
Kontaktujcie się w różnych innych sprawach np. bytowych, emerytalnych - adres jak wyżej. Koledzy Wiesław Szymański, Zygfryd Sekuła, Michał Król i inni są tam dla Was mniej więcej od wtorku do piątku. Można pogadać jak muzyk z muzykiem.

Pianiści, Hammondziści, Keyboardziści - zgłaszajcie się do prestiżowego III Konkursu Pianistów Muzyki Rozrywkowej organizowanego w całości przez naszą organizację w Sali Pompejańskiej Hotelu Europejskiego w Warszawie, przy ulicy Krakowskie Przedmieście 13 w dniu 31 maja 2008 r. Początek przesłuchań o godzinie 11.00. Organizator konkursu Bohdan Kezik tel. 0-601 567 955. "Stomur" zapewnia profesjonalną oprawę Konkursu oraz nagrody pieniężne. Wspaniała atmosfera, satysfakcja zapewniona. Informacje: pomysłodawca Konkursu Bohdan Kezik.

Zielono Czarni Z nami rock and roll PM-STOM 001 Z nami rock and roll; Autostop; Sen o Warszawie; Na drugim brzegu tęczy; Chciałbym być słońcem; Gwiezdna podróż; O mnie się nie martw; Płonąca stodoła; Zaśpiewam ci tak; Can't Help Falling in Love; Nikt na świecie nie wie; Wyspa; Memphis Tennessee; Trzynastego; Niedziela będzie dla nas; Wspomnienie; Jimmi Joe; Proud Mary; Grajmy nasze, śpiewajmy swoje; Chciałbym być słońcem; Rock and rollowy sen

Soliści: Mira Kubasińska, Ewa Konarzewska, Ewa Skrzypek, Małgorzata Jarecka, Andrzej Frajndt, Piotr Miks
Muzycy: Dariusz Marcinkiewicz, gitara; Tomasz Jaśkiewicz, gitara; Jerzy Przepiórka, instr. klawiszowe; Roman Galoch, gitara basowa; Wiesław Szymański, perkusja; Robert Szambelan, perkusja; Andrzej Bigolas, saksofony

   Zielono Czarni to jeden z warszawskich zespołów rock and rollowych - początek recenzji jakby żywcem wyjęty z jakiejś gazety z lat 60. Ale Zielono Czarni to zespół współczesny, działający tu i teraz. To zespół Piotra Miksa, wokalisty, a także bardzo aktywnego animatora życia w muzycznego w stolicy.
To on w ostatnich 20 latach w Domu Kultury przy ulicy Łowickiej organizował wystawy zdjęć i plakatów muzycznych, to on w Stodole na kierownictwie klubu wymusza obecność muzyki rockandrollowej na każdej niemal imprezie. I to on wreszcie stoi na czele zespołu Zielono Czarni.
    Grupa ta nie tylko nazwą nawiązuje do "kolorowych" zespołów polskiego
big-beatu lat 6o. Przede wszystkim Piotr i jego muzycy wierni są ówczesnemu stylowi - czyli właśnie rock and rollowi, wierni w sposobie wykonywania piosenek. Z przeważającym udziałem gitar, które dają charakterystyczne brzmienie, a także w doborze repertuaru. Miks w latach 60. sam śpiewał z Chochołami i innymi warszawskimi zespołami gitarowymi, więc pamięta i wie, jak tamta muzyka brzmiała. A brzmiała ostro i surowo, dopóki Czerwono-Czarni nie przeszli na repertuar infantylny. Wtedy, w latach 60., grało się albo "pod Shadowsów" albo "pod Animalsów" - tertium non datur. Zielono Czarni mają trochę z tych i trochę z tych - gęste granie gitarowe lokuje ich jednak nieco bliżej Animalsów.
     Piotr Miks dobierał sobie muzyków, którzy rock and rolla czują - na gitarze gra Tomasz Jaśkiewicz (ex-Chochoły i Akwarele, miał także epizod w Czerwono-Czarnych), na perkusji doskonały muzyk Wiesław Szymański, ale reszta to muzycy z innych epok i innych pokoleń, co wcale w dobrym, zespołowym graniu nie przeszkadza. Do tego grania, do tej muzyki nie pasuje - wydaje mi się - "ustawiony" głos Andrzeja Frajndta, członka grupy Partita.
    Weterani klubowego grania, weterani parkietów tanecznych wszystkich potrafią rozbawić i porwać do tańca, głównie dzięki repertuarowi, choć i na tym polu mogłoby być lepiej. Dominują na szczęście utwory szybkie i rytmiczne, ale - niestety - z wolnymi jest znacznie gorzej. Znów sprawdza się twierdzenie, że znacznie trudniej grać wolno niż szybko. Szybkie tematy - jak Nikt na świecie nie wie…, Autostop, Niedziela, Płonąca stodoła, Trzynastego, Jimmy Joe - grane są niemal z młodzieńczą energią, a w wolnych zieje nudą. Poza tym, do "zrobienia" na nowo takich piosenek, jak Sen o Warszawie, Wspomnienie albo Wyspa trzeba mieć naprawdę jakiś pomysł i co najmniej odpowiedni do tego głos. Z ich własnych piosenek najlepsza jest na pewno tytułowa, tłumacząca istnienie takich zjawisk jak właśnie Zielono Czarni.
Marek Gaszyński